ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ (το κομμάτι που λείπει από το παζλ της αποκατάστασης)

Από τις 12 Οκτωβρίου διανύουμε την εβδομάδα δράσης Οστών και Αρθρώσεων, η οποία έχει ως στόχο να τονίσει την σημαντικότητα της μυοσκελετικής υγείας και την ανάγκη για αποτελεσματική πρόληψη και διαχείριση καταστάσεων που την επηρεάζουν. Η 17η Οκτωβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια ημέρα Τραύματος. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), το τραύμα αποτελεί παγκόσμια, μια σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας. Έρευνες του ΠΟΥ έχουν δείξει ότι τουλάχιστον 50% των θανάτων που συμβαίνουν στο δρόμο στις ανεπτυγμένες χώρες, θα μπορούσε να έχει προληφθεί αν υπήρχε αποτελεσματική προσέγγιση των τραυμάτων που προκαλούνται.

Παρόλου που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές εξελίξεις στην χειρουργική διαχείριση των ορθοπεδικών τραυμάτων, επικρατούν υψηλά ποσοστά πόνου και αναπηρίας μετά από τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος. Αυτό συμβαίνει διότι οι περισσότερες έρευνες πραγματοποιούνται με βάση το «βίο-ιατρικό μοντέλο», το οποίο έχει να κάνει με την μείωση των βιολογικών και μηχανικών παραγόντων πρόκλησης ασθενειών και παθήσεων. Ωστόσο, φαίνεται ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την αποκατάσταση μετά από κάποιο μυοσκελετικό τραυματισμό και αυτοί είναι οι ψυχολογικοί. Αυτοί οι παράγοντες ανήκουν στο «βιο-ψυχο-κοινωνικό μοντέλο», το οποίο πρώτα αναφέρθηκε στη δεκαετία του 1970 αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε να ερευνάτε περισσότερο και έχει να κάνει με το πως οι ψυχολογικοί και κοινωνικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την αποκατάσταση μετά από έναν ορθοπεδικό τραυματισμό.

Έχει φανεί ότι οι ψυχολογικές διαταραχές σε ασθενείς που έχουν υποστεί κάποιο μυοσκελετικό τραυματισμό είναι κοινές. Τα κυριότερα συμπτώματα που έχουν καταγραφεί είναι η κατάθλιψη σε ποσοστό 13-56%, το άγχος σε ποσοστό 5-35% καθώς και διαταραχές μετατραυματικού στρες σε ποσοστό 15-51%. Μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 161 ασθενείς, προσπάθησε να εκτίμηση τα συμπτώματα κατάθλιψης 3 και 12 μήνες μετά από τον τραυματισμό. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 45% των ασθενών παρουσίαζαν μέτρια με σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης. Επιπλέον, φάνηκε υψηλή συσχέτιση μεταξύ της λειτουργικότητας των ατόμων και των συμπτωμάτων κατάθλιψης. Πιο συγκεκριμένα, όσο πιο σοβαρά είναι τα συμπτώματα, τόσο χειρότερη είναι η φυσική λειτουργικότητα των ατόμων. Βλέπουμε, ότι οι ψυχολογικές διαταραχές αποτελούν έναν σημαντικό παράγοντα στην αποκατάσταση ασθενών που έχουν υποστεί κάποιο μυοσκελετικό τραυματισμό και σχετίζονται άμεσα με αυξημένα ποσοστά αναπηρίας και πόνου στα άτομα αυτά. Ο πόνος λοιπόν, είναι περισσότερο πολύπλοκος από όσο ξέραμε μέχρι τώρα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Εταιρία για την Μελέτη του Πόνου, ο πόνος είναι « Μία μη ευχάριστη αίσθηση και συναισθηματική εμπειρία που σχετίζεται με πραγματική ή πιθανή ιστική βλάβη». Πιο συγκεκριμένα, είναι μια προσωπική αίσθηση η οποία μπορεί να χειροτερέψει με το άγχος και με λανθασμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές σχετικά με αυτόν. Για παράδειγμα, έχει φανεί ότι το άγχος και η διαστρεβλωμένη γνώση σχετικά με το τι είναι πόνος, οδηγεί σε επιδείνωσή του και σε χρονιότητα.

Συνεπώς καταλαβαίνουμε ότι σε αυτούς τους ασθενείς χρειάζεται να παρέχουμε μια πιο ολιστική προσέγγιση η οποία θα περιλαμβάνει τόσο το βιο-ιατρικό όσο και το βιο-ψυχο-κοινωνικό μοντέλο έτσι ώστε να έχουν την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση. Ως φυσικοθεραπευτές μπορούμε να παρέχουμε βοήθεια σε τέτοιους ασθενείς μέσω καθοδήγησης, συμβουλών και αποτελεσματικών παρεμβάσεων βελτιώνοντας την φυσική και την ψυχολογική τους κατάσταση. Η πρόληψη και η ενημέρωση είναι το παν. Στην OSTICO μπορούμε να σας λύσουμε κάθε απορία και να σας βοηθήσουμε να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας.

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

You may use these <abbr title="HyperText Markup Language">HTML</abbr> tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*